رمان توسکا

توسکا داستان جالب و متفاوت از هما پور اصفهانی. قسمتی از داستان: به ساعتم نگاه کردم و غر زدم . - اه . چهار ساعته اینجا علاف شدیم . طناز . خاک بر سرت اینا همه اش یه بیا بریم یه کوفتی بکنیم تو این شیکمامون . مردم از گشنگی . از ساعت هشت صبح تا حالا اینجاییم . طناز نگاهی به صف انداخت و در حالی که با نیازمندیها خودشو باد می زد گفت: - ده نفر بیشتر جلومون نیستن خره . یه ذره دیگه دندون سر کبدت بذار رفتیم تو . نگاهی عاقل اندر سفیهانه بهش کردم . موهای حنایی رنگ داش .